David Nicholls "Bir Gün"

Kitab, universitet illərindən bəri tanış olan Emma ilə Dexter in 20  yaşlarının başından 40  yaşlarına qədər olan həyat hekayələrindən bəhs edir. 20 yaşında aldığın qərarlarla  həyat səni bir yerlərə aparır. Bəzən çox cansıxıcı yerlərə bəzən də çox xoş. Çox vaxt hansı qərarın səni hara aparacağını belə bilə bilmirsən...

Kitabın hər hissəsində  yeni bir ilin 15 iyul unda Emma ilə DEXTERin həyatlarından bölmələr oxuyuruq. 1988 dən başlayıb 2007 ə qədər sürən təxminən 20 illik həyat yolunda yaşadıqları əlaqələri, ayrılıqları, yanlızlıqları, xəyanətləri,  iş həyatlarını oxuyuruq.

Emma, ​​bir çoxumuz kimi arzularını reallaşdırmağa çalışan, dünyada baş verən müharibələri, yoxsulluğu ictimai  problemləri özünə dərd edən biridir. Ürəyinə düşən eşq qığılcımı üzündən Dex den başqa heç kim ilə  xoşbəxt, uzun müddətli bir münasibət qura bilmir. Eşqin qaranlıq üzünü, lənətini burada da görmək mümkündür.  Eşqin lənəti; Ürəyində o varkən başqa heç kimsəni sevə bilmirsən, aşiq ola bilmirsən :D

Dexter isə öz fərdi həzzi və əyləncəsi xaricində hər bir şeyi əhəmiyyətsiz hesab edən biridir.

Eşqdən, sevgidən uzaq yalnız əyləncə məqsədli 3 ayda bir sevgili dəyişir. Uzun müddət siqaret spirt və narkotikdən istifadə edir. Davamlı getdiyi yerlər barlar və əyləncə məkanlarıdır. Kapitalist bir dünyagörüşünə sahibdir. Onun gözündə dəbdəbəli, komfortlu evlərdə yaşayanlar, bahalı avtomobillərə sahib olanlar qazananlar, itirənlər isə bu şəkildə yaşamasını bacara bilməyən bacarıqsızlardır. Bir sözlə, roman iki tam fərqli insanın həyatından bəhs edir. Bestseller olmasına, oxuyucular tərəfindən çox bəyənilməsinə baxmayaraq mənim üçün sadəcə VAXT İTKİSİ oldu.

Etel Lilian Voyniç "Qırılmış Dostluq"

   Salamlar, uzun bir fasilədən sonra bloguma qovuşmuşam. Əslində blog yazmamağımın səbəbi kitab oxumamağım deyil tam tərsi, yazmadığım müddətdə nə az nə çox 4 kitab bitirmişəm. Lakin blog yazmağa necə deyərlər həvəs olmayıb. Etel lilian Voyniç ilə tanışlığım  Ovod əsəri ilə olub. Elə o əsərlə yazar, mənim sevimli yazarlar siyahıma daxil olmağı bacarmışdı. Yazar haqqında kiçik məlumat verim, Etel Lilian Voyniç məşhur ingilis yazıçısı və bəstəkarı olub. 1864-cü ildə İrlandiyadanın Kork şəhərində anadan olan bu xanımın əsil-kökü çox məşhurdur.

Atası İngiltərənin məşhur riyaziyyatçı və mütəfəkkiri Corc Bul olub. Dünyada ən hündür zirvə Etelin dayısı Corc Everestin adı ilə bağlıdır.
İlk dəfə ailə həyatını 1890-cı ildə quran Etelin yoldaşı, ədəbiyyatşünas və bibliofil V.M. Voyniç dünyada məşhur olan "Voyniç əlyazmaları"nın kəşfi ilə ad qazanıb (bu əlyazmalar Rocer Bekon adlı keşiş tərəfindən XIII əsrdə yazılıb və indiyə kimi hələ heç kəs bu yazıların şifrəsini aça bilməyib). Etel Lilian Voyniç 1960-cı il 28 iyulda Nyu-Yorkda vəfat edib. Vəsiyyətinə görə nəşi yandırılaraq külü Nyu-Yorkun mərkəzi parkına səpilib. 

Ovodun davamı olan "Qırılmış Dostluq" əsərini "Gəzən kitabxana"dan götürdüm.  Romanda  Ovodun Cənubi Amerikaya səfərindən bəhs edilir. Yenə mənə çox təsir etdi, yazarın qələminə bir daha pərəstiş etdim. Kitab haqqında çox yazmaq istəmirəm əgər siz "Ovod" əsərini oxumusunuzsa vaxt itirmədən "Qırılmış Dostluq" romanını da tapıb oxumalısınız. İnanın mənə peşman olmazsınız ;) 

Kitabdan seçdiklərim;
~ Amma bəzi şeylər uşaqlıqdan adamın ürəyinə batıb qalır, böyüdükdən sonra isə nə qədər çalışsan da onları çıxarda bilmirsən. Əlbəttə, səfehlikdir, amma əldən heç nə gəlmir~

~İndi mən çox adamın xoşuna gəlirəm – sadəcə ona görə ki, özümü təlxəkliyə vurub hamını əyləndirirəm. Bircə dəqiqə özüm kimi olsam, hamı mənim əleyhimə olar.~

~Görünür insan qışda isti geyimə büründüyü kimi bağlılıqlara da bürünür. Sonra isə onlar qızaraq, bədənə işləməyə başlayır və onları tələf etmək lazım gəlir.~

~Əgər nə vaxtsa bir insana rast gəlsən və sənə elə gəlsə ki … o, sənə və başqalarına oxşamır… aramıza gözqamaşdırıcı ulduz kimi gələn nadir insanlardan biri… çalış unutmayasan ki, bu cür insanları tanımaq – xoşbəxtlikdir, sevmək isə təhlükəlidir.~

Debbie Macomber "Bir Yumak Mutluluk"

     Deməli "Küçük muziceler Dükkanı" serisini ikinci kitabı olan "Bir Yumak Mutluluk" kitabını artıq bir həftədən çoxdur ki, oxuyub bitirmişəm. Ancaq vaxt tapıb blog yaza bilmirdim. Sonuncu blogumda Debbie Macomber haqqında məlumat verməmişdim. İstəyirəm bu dəfə qısa məlumat verim. Debbie Macomber 1948-ci ildə Amerikada anadan olub. Kitabları dünya səviyyəsində 140 milyondan çox satan yazar, ən məşhur yazıçıları arasındadır.

Təcrübələrindən və müşahidələrindən yola çıxaraq yaratdığı çətin xarakterlərə həyat vermə qabiliyyətiylə tanınan yazar, ev və ailə həyatı ilə qalıcı dostluqlar üzərinə ürəkaçan, maraqlı və əyləncəli hekayələr yazmaqdadır. Hər kitabıyla dünyada böyük maraq oyadan MACOMBER, eyni zamanda bestseller siyahısının daimi yazarlarından biridir. Macomber'ın əsərləri, satışa çıxdığı ilk həftə ərzində New York Times, USA Today və Publishers Weekly siyahılarında yer tutmağı bacarmışdır.

"Bir Yumak Mutluluk" serinin ikinci kitabıdır. İlk kitabda qəhrəmanların hamısının həyatında möcüzələr baş vermiş və həyatları tam fərqli bir vəziyyətə gəlib çıxmışdı. Bu dəfə isə Lydia Hoffman yeni bir kurs açmaq qərarına gəlir.

Ancaq bu kursda körpə ədyalı  yerinə corab hörməyi öyrədir. Yenə üç  qadın müraciət edir. Bethanne xəyanətə uğramış və özünə inamını tamamilə itirmişdir. Elise pensiya pulunu yeni bir evə qoymuş ancaq şirkət iflas etdiyi üçün çıxılmaz vəziyyətdə qalmış və qızının evinə köçmək məcburiyyətində qalmışdır.  Courtney isə 17 yaşındadır və artıq çəkiləri ilə mübarizə aparır. Anasını 4 il əvvəl itirmişdir. Atası  xaricdə bir körpü inşasına qatılacağı üçün nənəsinin yanında qalması qərarlaşdırılır. Lisey-in son sinifini, yad olduğu bir şəhərdə tanımadığı insanlarla keçirəcəyi üçün çox üzgündür. Bu üç qadının həyatları Lydia'nın qəribə dükanında kəsişir. İlk kitabında olduğu kimi bu dəfə də qəhrəmanların həyatlarında kiçik möcüzələr olur. Xoşbəxt bir son sizi gözləyir.  Kitabın bitməsini heç istəməyəcəyinizə əminəm.

"Canım ne isterse" kumbarası :D

   Deməli oturub fikirləşirdim ki, qabaqdan ad günüm gəlir "özümə nə hədiyyə edim?" Sonra dedim ki, pul yığmalıyam. (zəif cəhətim :D )

Yaxşı bəs pulu necə yığım? Ağlıma bir dəfə atamın danışdığı bir əhvalat gəldi. Onu bura yazmayım, uzundur)) O əhvalata əsaslanaraq bir bankada pul yığmaq qərarına gəldim və oturdum özümə belə şirin bir "Canım ne isterse" kumbarası hazırladım. Hadi devlete millete hayırlı olsun :D 

P.S bankanın üzərinə nələr istədiyimi və pulu nəyə yığdığımı yazmışam :D 

Debbie Macomber "Küçük Mucizeler Dükkanı"

   İnsan bəzən özü ilə baş-başa qalmaq, hər şeydən qısa müddətlik uzaqlaşmaq istəyir. Kimisi özünü bir otağa bağlayır, kimisi səssizcə xoşbəxtliyi gözləyir, bəzləri isə mənim kimi xoşbəxtliyi kitablarda tapır. Məhz Debbie Macomberin bu serisi, xoşbəxtliyi tapdığım kitablardan oldu.

Deməli seri 5 kitabdan ibarətdir:
> Küçük Muziceler Dükkanı
> Bir Yumak Mutluluk
> Bahçemde Yeşeren Umutlar
>Yeni Başlangıçlar Mevsimi
> Bir dilekle başladı her şey

Seri, daha əvvəl iki dəfə xərçəng xəstəliyinə qalib gələn gənc bir qadının, "Bir Yumak Mutluluk" adında kiçik, şirin bir dükan açması ilə başlayır ..Kitabda gerçək eşqdən,dostluqdan, məhəbbətdən, hər kəsin həyatında baş verən kiçik və böyük çətinliklərdən bir sözlə həyatdan bəhs edilir. Sizin də özünüzü tapacağınız bir seri olacağına və bitməsini istəməyərək fasiləsiz oxuyacağınıza inanıram. Ən yaxşı cəhəti isə xoşbəxt sonluqla bitməsidir))

Serinin ilk kitabı olan '' Küçük Mucizeler Dükkanı"-nı dünən axşam bitirdim.  Kitabın sadəcə üz qabığına baxmaq insana dinclik, müsbət enerji verir.  

İnsanın içində bir istilik hissi oyadır kitab, daha oxumadan kitaba aşiq olacaqsınız) 
Kitabın mövzusu isə 4 qadın ətrafında dönür. Bu qadınlar bir-biriləri ilə bir hörgü dükanı vasitəsi ilə kursda tanış olurlar. İlk kitabı bitirmək tam 2 günümü aldı. Oxuyarkən məni heeç yormadı sizi yoracağını da düşünmürəm, çünki axıcılığına söz ola bilməz : ) 

"Dönüşüm muhteşem olacak" demiştim :))

  Deməli ən son yazdığım bloga baxıram, 15 gün bundan qabaq yazmışam)) Vaxt necə keçdi heç başa düşmədim. İnana bilmirəm ki, 15 gündür bir kitab belə oxumamışam. İstirahət etdik, gəzdik bəsdir artıq normal həyata dönməyin zamanı gəldi çatdı. Bəs bu 15 gün ərzində nə etdim? Şimali Kiprdə yerləşən Doğu Akdeniz Universitetinə kiçik bir səyahət etdim.

"Necə yer idi?" sualını vesəniz sonsuz sayda gözəl sözlər eşidəcəksiniz. Çünki çox bəyəndim. Huzur dolu, kiçik, şirin, sakit bir şəhərcikdə oxumaq istəyirsinizsə heç tərəddüd etmədən Doğu Akdeniz universitetini seçin.

Hər şey bir yana, məni ən çox sevindirən  orada Azərbaycanlıların həddindən artıq çox olması idi. Öz doğma şəhərimdə görə bilmədiyim səmimi, gülərüz azəriləri gördüm orada. Hətta azərilərin açdığı kiçik, şirin bir kafe də var idi.

Doğu Akdeniz Universitetinin şəhərciyində belə bir kafe açmaq hər adamın işi deyil. Yeməklərdən də danışmayım, ilk dəfə idi ki, anamın yeməklərindən ötrü darıxmırdım.

Sadəcə Azərbaycan mətbəxi deyildi necə deyərlər "sintez" idi. Əminəm ki, Afrikan plovu ilə türk köftəsini birlikdə dadmamısınız)) Bir sözlə dadı damağımda qaldı. Şimali Kiprə nə vaxtsa yolunuz düşsə mütləq bu kafeyə baş çəkin, peşman olmazsınız!

Həmişə olduğu kimi hamı "shopping"-ə gedib paltarlar, ayaqqabılar almaq istəyəndə, mən təbii ki, kitab mağazasına getmək istəyirdim. Hətta təşkilatçıları o qədər bezdirdim ki, bir günümüzü xüsusi olaraq kitab mağazasına həsr etdilər))

Hardasa 1 saat 100 dən artıq kitabların içərisində qurdalanıb ingilis dilində 3 kitab aldım. Aldığım kitablar:

Katie Flynn - A Sixpenny Christmas
Catrin Coller - Hearts of Gold
Karen Joy Fowler - The Sweetheart Season

Tətilə getməmişdən əvvəl isə blog vasitəsilə tanış olduğum blogger Nuriko, yəni Nurəddin mənə imtahanlarından kəsrsiz keçsə kitab hədiyyə edəcəyini söz vermişdi. Sözünün üstündə durdu və mənə poçt vasitəsi ilə F.M. Dostoyevskinin "İnsancıklar" kitabını göndərdi. Ona burdan öz təşəkkürlərimi bildirirəm, sizə isə bol kitablı, xoş istirahətlər arzu edirəm)

John Boyne "Çizgili Pijamalı Çocuk"

  John Boyne 1971-ci ildə İrlandiyada anadan olub. Ədəbiyyata olan həvəsi hekayələrlə  başlayıb. İki dəfə İrlandiya Kitab Mükafatını qazanan, New York Timesin bestseller siyahısında zirvəyə çıxan,

dünyada 5 milyondan çox satan və 2008-ci ildə filmə çəkilən "Çizgili Pijamalı Çocuk" (2006) romanı   ilə birlikdə səkkiz romanı var. Romanları 42 dilə çevrilən John Boyne, hal-hazırda Dublində yaşayır və 9-cu romanı üzərində işləyir.

İndi isə keçək kitabın mövzusuna. Roman doqquz yaşında olan Bruno'dan bəhs edir. Bruno'nun atası bir zabitdir. Atasının Hitler tərəfindən  vəzifəyə göndərilməsi, Brunonu çox sevdiyi evindən və yoldaşlarından ayırır.  Auschwitzə köçmək məcburiyyətində qalırlar. 

Auschwitzdə Bruno çox tənhalıq çəkir, ətrafında olan bitənə heç bir ad qoya bilmir. Pəncərəsindən evdən biraz uzaqda yerləşən Yəhudi kampını görür və orada yüzlərlə uşağın xoşbəxt bir həyat sürdüyünü düşünür. Və nəhayət bir gün düşərgə sakinlərindən özüylə yaşıd biriylə tanış olub dost olur. Elə əsl macəra da bundan sonra başlayır.

Kitabı oxuyanların məsləhəti ilə almışdım. Necə deyərlər "beklentilerim büyüktü" amma kitabda çatışmayan çox şeylər var idi. Mənə heç təsir etmədi. Yəni bir o qədər də sevmədim.

Emrah Serbes "Hikayem Paramparça"

  Emrah Serbes,, Türk yazarıdır. "Her Temas İz Bırakır" adlı ilk romanı "İletişim" nəşrlərindən çıxıb. "Son Hafriyat" adlı ikinci romanı isə 2008-ci ilin Fevral ayında nəşr olunub.Yazarın ən məhşur  kitabı "Erken Kaybedenler" də  2009-cu il, İyun ayında kitabsevərlərin kitabxanasında yer alıb. Hal-hazırda Afilli filintalar blogunda,  könlü nə zaman istəsə o zaman yazmağa davam etməkdədir. 

Bir müddət daha fərqli tərzlərdə yazılarını davam etdirəcəyini bildirən yazar, detektiv yazmağa davam edəcəyini də bildirib. 

Yazarın "Hikayem Paramparça" kitabını mənə bir dostum məsləhət bilmişdi. Burdan ona təşəkkürlərimi bildirirəm.. Bu möhtəşəm kitabı mənə tanıtdığına görə.  Kitabı dünən axşam bitirdim, dəhşətli dərəcədə axıcı kitabdır 174 Səhifəni bir nəfəsə oxudum. Kitabda parça-parça.. paramparça hekayələr var. "Afili Parçalar" və "Qalib İşhanı hekayəsi"-də bunlardan biridir.

 Hekayələri parça-parça oxuyub paramparça olur insan. Hisslərini çox gözəl ifadə edir yazar...  Arada yerləşdirilən şəkillər də çox xoşuma gəldi. Ümit Bektaşın əllərinə sağlıq))  Afili parçalardan daha çox Qalib İşhanı hekayəsi daha çox təsir etdi mənə. Kitabda sanki özümü tapdım... sanki sırf mənə yazılmış bir kitab idi.  Kitab bitdi, məndə qalan təsiri hələ bitmədi. Sizin də  sevə-sevə oxuyacağınız bir kitab olacağına inanıram! Kitab o qədər gözəl sözlərlə doludur ki, bütün kitabın altından xətt çəkmək istəyəcəksiniz.
Şiddətlə tövsiyə edirəm! :)  

Kitabdan seçdiklərim;

~ Gerçek yaşama sevincini görmek istiyorsanızn mezarlıklara gidin, orada gezinen, ziyarete gelmiş insanların yüzlerine bakın~

~ Ölenlerin ölü taklidi yaptığını düşünüyordum ben o zaman. Yaşayanların yaşıyor taklidi yaptığını hissediyorum şimdi~

~ Arada birbirimizi kaybettiğimiz iyi oldu. Bir şeyin kıymetini bilmenin en klasik yolu onu kaybetmektir.~

~ Suçun cezasından kaçabilirsin, ama vizdanın azabından kaçamazsın~

~ Hayatımızı değiştirecek insanlar sessiz sedasız geçtiler yanımızdan~

~ "İntihar fikri olmasaydı canıma kıyardım" diyen Corian gibi. insan tepesi attığı zaman canına kıyma ihtimali olduğunu bilmeli, bunu bilince yaşamaya devam etmek kolaylaşır~

~ "Felaketlerden zevk alan bir mizacın mı var?" diye sormuştum bir seferinde. "Gerçeklere tahammül edebilecek gücüm var" demişti~

~ Hiçkimse yalnızken tam anlamıyla sarhoş olamaz, şahit gerekir sarhoşluk için~

~ İnsan en az üç kişidir. Kendisi, olmak istediği kişi ve aradaki farkta yaşayan üçüncü. En sahicisi de bu üçüncüdür. Olmak istediğin kişiden kendini çıkardığında, aradaki farkta yaşayan kişidir en çok sana benzeyen~

~  İnsanın ne anlatacağını bilemediğinde şair olduğunu anlarsın...~

~ Gözyaşların kurumadan gülmeye başlarsın o zaman. Çünkü bilirsin ki, seni artık kimse kandıramaz kolay kolay. Mutsuz insanları kandımak zordur çünkü. Hayata her zaman kuşkulu gözlerle bakan, mutsuz insanları kandırmak, herkes bilir bunu, çok ayıptır çünkü...~

~ Bir şeyi yanlış anladığımızda, sakladığımız arzuların da ipucunu veririz. Bir şeyi yanlış anlamaktan ölesiye korkmamızın nedeni bu!~

~ Mutluluk bir vazgeçişdir ve çok ender rastlanan bir ruh dinginliğidir~

~ Bir yalanı söylemek kolaydır, sürdürmek meharet ister~

~ İlk başta tam olarak hissedemediğimiz kırılma anları var. Zamanla harap edici duygulara dönüşüyorlar. Yaralanmanın sıcaklığıyla ilk anda hissedilmeyen kurşunlar gibi. Böyle durumlarda "biraz zaman" her şeyi daha da beter ediyor. Bizi yere seren büyük sorunlar olmuyor hiçbir zaman. Bizi yere seren, evdeki şekerin bitmesi oluyor, kaybolmuş bir kitap oluyor, kesilen elektrik oluyor~

~ "Evet" diyemedim. böyle durumlarda dürüstlük insanı en çok yaralayan şeydir. Bir soru sorduğumuzda dürüst bir cevap beklemeyiz. Bizi hayal kırıklığına uğratmayacak cevaplar bekleriz. "Hayır" da diyemedim, "Boş ver" dedim~

~ Her zaman böyle olur. Mutlu olmak için bir sürü faktörün bir araya gelmesi gerekir. Mutsuzluk için tek neden yeter~

- O da seni seviyor mu?
- Hayır ne münasebet!

Robin Sharma "Ferrarisini Satan Bilge"

  Deməli uzuuunn bir fasilədən sonra yenə kitablarıma qovuşdum, yenə sizinləyəm. Demək olar ki, bu qədər uzun bir ayrılığım olmamışdı. Meğer kitapsız da hayat varmış))) Düzdür, bu fasilə ərzində kitab oxuya bilmirdim ancaq kitabxanama kitablar əlavə etməkdən imtina etmədim. 

Kitabxanama əlavə etdiyim bir-birindən dəyərli altı kitab:

Emrah Serbes- Hikayem Paramparça
Jack London-  White Fang 
Hakan Günday- Az
Dilek Akın- Yaz dedi tanrı
Sent-Ekzüperi - Balaca Şahzadə
John Boyne- Çizgili Pijamalı Çocuk

Nə az nə çox 4 gündür zaman tapdıqca oxuduğum "Ferrarisini Satan Bilge" kitabını da elə bugün bitirdim. 
İlk öncə Robin Sharma haqqında qısa məlumat verim, Sharma 1965-ci ildə Hindistanda dünyaya gəlib. Anası və atası Hindistan bölgəsinin yerlilərindən olub. Yazar Kanadanın şərq sahilində böyüyüb və Nova Scotia'nın paytaxtı Halifax'da olan Dalhousie Law məktəbində məzun olub. 

Liderlik, performans və şəxsi inkişaf mövzularında dünyadakı ən əhəmiyyətli mütəxəssislərdən biridir və əsərləri qırx dörd ölkədə nəşr olunmuşdur. Yazar, prezident, idarəçilik və təhsil xidmətləri verən "Sharma Beynəlxalq Liderlik" şirkətinin idarəçisidir. Qrupuyla birlikdə 10 ildir beynəlxalq olaraq böyük firmalara bu sahədə xidmət verməkdədir. Ayrıca oxucuları arasında məşhur sənətçilər,  idman və pop ulduzları var.

 Robin Sharma həqiqətən bəyəndiyim yazıçılardan biri oldu. Elə gözəl bir şəkildə izah edir ki hər şeyi, bir nağılın içində gerçəkləri öyrənmək kimi olur onun kitablarını oxumaq.
İsti yay günlərində məncə ediləcək ən gözəl şeylərdən biri ( təbii ki, zaman tapdıqca) çiçəkli bağçamızda oturub gözəl bir kitab oxumaqdır.

Kitabın mövzusu; çox məşhur və müvəffəqiyyətli bir vəkil olan Julian Mantle-in keçirtdiyi ağır bir ürək tutmasından sonra həyatının məqsədini və gerçək dincliyi tapmaq üçün Hindistana gedər, orda Sivana Ruhanilərini tapar və həyatın möhtəşəm sirlərini bir-bir öyrənər ... Məhz bu sirlər kitabda ayrıntılarıyla yazılıb.

Romanda oxucuya verilən ana düşüncə isə həyatımızda maddi dəyərləri ön planda tutaraq əslində bizim üçün əhəmiyyətli olan mənəvi dəyərləri, ailəmizi, sevdiklərimizi yaddan çıxartmamaq və bir gün geriyə dönüb baxdığımızda kaş ki deməmək üçün həyatımızı yaxşı təyin etməmiz lazım olduğudur.

Stefan Zweig "Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu"

Bugünə qədər oxuduğum ilk Stefan Zweig kitabı olan "Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu"'-nu  çox bəyəndim. Kitabı Bakumoz kitab evindən endirimlə 4 AZN-a almışdım. Poçtdan əldə etdikdə kitabın arxasına baxdım, 5 TL yazılmışdı))) Kargonu da üzərinə gəlsək elə hardasa 4 AZN-a satılmalı olduğunu öyrəndim..

.Pulu göndərməyə 1 AZN da verdiyimi nəzərə alsaq bu kitab mənim üstümə 5 AZN-a oturdu ( Türkiyədən 2 ədəd almaq olardı bu kitabdan 5 AZN-a) Nə qədər bəyənsəm də, sadəcə 62 səhifə olan kitaba 5 manat verməyimə peşman oldum.


Nə isə çox danışmadan Stefan Zweig barəsində kiçik məlumat verim, Stefan Zweig, 28 Noyabr 1881də Viyanada doğulub. 18 yaşına gəldiyində, Viyana Universiteti Fəlsəfə və Ədəbiyyat Elmləri Fakültəsinə daxil olub. Ali təhsilini burada alıb.

Zweig ilk şeirlərini 1901də "Gümüş Teller" adıyla nəşr edib. Bu epik əsər, ona, tarixi miniatürləri və bioqrafiya yazıları ilə eyni dərəcədə şöhrət qazandırıb. "Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu" əsərini isə 1920-ci ilin yarısında qələmə alıb.

Kitabın mövzusu isə adından da bəlli olduğu kimi bilinməyən bir qadının məktubundan ibarətdir. Kitabda duyğularının qarşılığı olmayan bir qadının iç dünyasına girmək, bir az heyranlıqla bir az "saplantıyla" qarışıq olan eşqinin bütün  həyatını necə puç etdiyini oxumaq insana çox təsir edir. Mən şəxsən kitabı oxuyanda çox əsəbiləşdim. Bir insanın bir insana görə bütün ömrünü puç etməsini heç cür qəbul edə bilmirdim... Yenə də qısa məzmunlu, romantik kitablar sevənlər mütləq oxumalıdır. Çünki bütün şikayətlərim' baxmayaraq mən də çox bəyəndim.

~ Kitabdan seçdiklərim;

"Sana, beni asla tanımamış olan sana"

Ve insan, ölümün gölgesi üzerine düşmüşse eğer,
artık yalan söyleyemez

Adam Fawer "Empati"

   Adam Fawer-in birinci romanı Olasılıksız-ı (tıklayaraq yorumumu görə bilərsiniz) oxuduqdan sonra yazıçının ikinci romanını da oxumağa qərar verdim. Çünki yazıçı öz üslubu ilə məni özünə heyran etmişdi.. Çox bəyənmişdim. Nəhayət bugün bitirdim romanı. Adam Fawer haqqında kiçik bir məlumat verim, yazar 1970-ci ildə New York`da doğulub. Çox kiçik yaşlarında gözlərində problem olduğuna görə atası ona səsli kitablar alıb, beləliklə Adam`da ədəbiyyata maraq oyanıb.

 Pennsylvania Üniversitetində bakalavr və magistr təhsili alıb. İlk romanı Olasılıksız, 2005-ci ildə nəşr olunub və 5 dilə tərcümə olunub. İlin ən yaxşı romanı olaraq "2006 International Thriller Writers Award" mükafatını qazanıb. İkinci romanı "Empati" 2008-ci ildə Alman, Yapon və Türk dilində yayımlanıb.

  Kitab 639 səhifəli olmasına baxmayaraq,  insan heç bezmir oxumaqdan. Dəhşətli dərəcədə axıcı kitabdır.  Oxumağa ilk başladığınızda, roman tez-tez flashback verdiyi üçün mövzunu anlamaq biraz çətinləşə bilər. "Bu  haradan çıxdı?"   "Nə əlaqəsi var?" deyə bilərsiniz amma heç narahat olmayın hər şey bir-biriylə çox əlaqədardır.

Hətta bitdiyində bəzi yerlərinə qayıdıb yenidən oxumalı oldum. Sizi içinə çəkən, bəzən elm və fəlsəfəyə toxunan amma sizi bezdirməyən, asan qopa bilməyəcəyiniz bir kitab olacaq. Kitabda bir mənfi cəhət varsa o da "Olasılıksız" kitabı ilə çox oxşarlığı olmasıdır.

 Romanın mövzusu isə, kiçik yaşda başqa uşaqlardan"sinestezi" qabiliyyəti ilə fərqlənən 4 uşaq və eyni bacarığa malik olan müəllimin dövlətin gizli məqsədləri üçün "empatiya" bacarıqlarından sui-istifadə etməsindən və şagirdlərin öz qabiliyyətlərini aşikar edib, onların bacarığından sui-istifadə etmək istəyənlərlə mübarizə aparmasından ibarətdir.

Kitabdan seçdiklərim;

~ Eğer devlet vatandaşlarının haklarını korumazsa, geriye uygun tek bir cevap kalıyor

     DEVRİM ~

~ Bozuk bir saat bile günde iki defa doğru zamanı gösterir ~

~ Nereden geldiğinizi bilmeden, nereye gideceğinizi de bilemezsiniz ~

~ Devletle savaşamazsınız. Ya da savaşabilirsiniz, ama buna kalkışırsanız büyük olasılıkla kaybedersiniz. Hatta sizi öldürebilirler bile. Elbette ki bu, denememeniz anlamına gelmiyor ~ 

~ Duygular yapay olamaz. Eğer onları hissediyorsan, gerçektirler ~

~ Hepimiz dünyaya gerçekte olduğu gibi değil, kendi önyargılı algılarımız vasıtasıyla gözlemleriz. Dolayısıyla, gerçekten bilebileceğiniz tek şey kendinizsinizdir ~

~ Din; kesin olarak asla bilemeyeceğiniz bir şey üzerine zaman harcamaktır ~ 

~ Doğru bedeli ödersen, her şeyi satın alabilirsin ~

~ En kötüsü de oydu işte: Hayatının en mutlu dönemine bakıp, yaşadığı mutluluğun gerçek olup olmadığını bilmemek ~

~ Özgür irade verilen bir şey değildir. Uğrunda mücadele edilmesi gerekir. Hak edilmesi gerekir. Alınması gerekir ~ 

Siz də öz əlfəcininizi düzəldin! : )

Siz də öz əlfəcininizi ( ya da başqa dildə desək, bookmark, ayracınızı) düzəltmək istəyirsiniz mi?

Həmişə şirin, şeker bir əlfəcinim olsun istəmişəm... nə yalan deyim pul verib almağa da heyifim gəlib. Keçən dəfə  Tozlu Raflardan Notlar blogunda şirin, şeker, ürək formasında, hazırlanması çox asan olan ayraclar gördüm.  Həvəsləndim və nəhayət bugün oturub düzəltdim.

Bu gördüyünüz şəkildəki ayracları özüm düzəltmişəm))

Bu şəkildə isə ürək şəkilli ayracı necə düzəldəcəyiniz göstərilir.

Buradan isə video-nu  izləyib, öz ürək şəkilli ayracınızı düzəldə bilərsiz.

Düzəltmək üçün sadəcə rəngli kağıza ehtiyacınız var. 

Uğurlar! : ) 

Ece Temelkuran "Düğümlere Üfleyen Kadınlar"

   Nəhayət, 2 gündür oxuduğum kitabı bugün bitirdim. İlk öncə Ece Temelkuran haqqında qısa bir məlumat verim, Ece Temelkuran Türkiyənin məhşur jurnalistlərindən biridir.

 Araşdırmacılığı və hadisələri yerindən izləməsi ilə jurnalistlik sahəsində bir çox mükafat qazanan məşhur qadın, yazıçılıq kariyerasında da  olduqca müvəffəqiyyətlidir. "Düğümlere Üfleyen Kadınlar" romanı ilə bunu bir daha sübut edir. Qeyd edim ki, yazar  qadınlar üzərinə yazdığı kitablarla tanınır xüsusilə də  "Muz Sesleri" əsəri ilə böyük rəğbət qazanıb və son olaraq da "Kayda Geçsin" adlı kitabı ilə oxuyucularının qarşısına çıxıb.

İndi isə keçək "Düğümlere Üfleyen Kadınlar" romanına..Kitabı izah edən şəxs, Ece Temelkuran'ın özü olduğunu zənn etdiyimiz, Türk bir jurnalist-yazardır. "Arap Baharı" ölkələrini araşdıran, tez zamanda işsiz qalmış bu qadın jurnalist, Tunisdə qaldığı oteldə, Maryam adlı Misirli bir qadın və Amira adlı Tunisli bir başqa qadınla tanış olur.

Birlikdə əylənərkən,  otelin qarşısındakı mənzildə balkonda oturmuş içki içən bir yaşlı xanıma qədəh qaldırırlar və şirin şirin söz atırlar. Yaşlı qadın, yəni Madam Lilla, sabahısı gün onları evinə yeməyə çağırır. Bu 3 qadına, onunla birlikdə bir Şimali Afrika turuna çıxmalarını təklif edir. Beləliklə Tunisdən Liviyaya, oradan da Misirə və Livana qədər gedən, çölləri aşan və sirlərini bir-birlərindən saxlamağa çalışan 4 qadının hekayəsi başlayır.

 Kitaba 1000 puan belə verə bilərəm. Kitabın gözəlliyini, bir sözlə təsvir edə bilmirəm... Möhtəşəm mi deyim, əla mı deyim.. bilmirəm))  Kundera'nın dediyi kimi bəzi kitablar sırf axşamlar oxunsun deyə yazılıb. Bu kitab da məhz o kitablardandır. Oxumaq üçün "huzur"a ehtiyacınız var)) Çünki oxuyarkən həyatla bütün bağlantılarınız kəsilir və özünüzü kitabda baş verən hadisələrin izləyicisi kimi görürsünüz... Sanki bütün hadisələr gözünüzün qabağında baş verir... Mən şəxsən "niyə bu kitabı çoxdan alıb oxumamışam?" deyə düşündüm. Ne yapın edin, bu kitabı okuyun derim))

Kitabdan seçdiklərim;

~ Korunmaya ihtiyacı var gibi görünen, aslında koruyandan daha kudretliydi~

~ Gözden düşenler yelkenliler gibidir, bahtları bir rüzgara bağlıdır~

~ İnsanı en çok kendini hayal kırıklığına uğratmak mahveder~

~ Başka kadınların çaresizliklerine öfkelenen kadınlar muhakkak kendi çaresizliklerine öfkeleniyordur~

~ Ucu elinden kayınca devam ettiremediğin bir rüya gibi olup bitti her şey~

~ Eğer hesapta intihar yoksa günahsız bir isyan yoktur~

~ Anlayacaksınız ki hayat sizin nefesinizde. Başka hiçbir yerde, hiçbir şeyde değil. Hayatı siz kuracaksınız. Nefesinizi üfleyeceksiniz. Hayat... Nefesiniz yettiği kadar.~

~ Hakikatte kadınlar, bu alem içinde başka bir alemde yaşarlar. İçine aşklarını ve büyülerini üfledikleri bir alemdir bu. Erkekler biteviye o alemi yıkar, hırpalar. Kadınlar ise yeniden üfleyerek nefesleriyle kurarlar o alemi. Kadınlar erkekleri de üfleyerek var ederler. Bir erkek, bir kadının nefesi kadardır; başka hiçbir şey değildir~

~ Pek nadiren bir erkek çıkar, bir kadının nefesiyle var ettiği aleme sadece hayret etmekle mesul olduğunu anlar~

~ İnanmalısın. Yoksa hayatı kuran nefesin kesilir~

~ Hayatı ciddiye alıyorsunuz, ama nasıl ciddiye almanız gerektiğini de bilmiyorsunuz~

~ Kaderinin önüne geçecek kadar çabuk davrananlar, kendilerini de geride bırakmaya mecburdurlar~

~ Gemiye binersin, çünkü gitmekten başka gidecek bir yerin yoktur~

~ Size bahşedilen yeteneği taşıyabilmeniz için inanmanız lazım~

~ Yeteneğiniz yüzünden size ihtimam göstermek, sizi korumak yerine yerle bir etmek isteyecekler. Sizi kıymetsiz olduğunuza inandırmaya çalışacaklar. Buna yenilmemek için sizi bir şeyin, birinin çok sevdiğine inanmanız lazım! Bu yüzden bir tanrıçaya, bir tanrıya inanmalısınız. İnsan kendini durup dururken sevemez. Palavra o işler. İnsan kendini ancak bir tanrı onu severse, birinin onu sevdiğine inanırsa sevebilir. İnanmalısınız yoksa delirirsiniz~

~ Bizim gibiler hep kendi kendilerini iyileştirmek zorundadır. Kimse gerçekten yardıma ihtiyacımız olduğuna inanamaz~

~ Çünkü.. çünkü yaralar bir kere açılınca, yarasız olmak diye bir şey yok. Yaradan sonra sadece intikam var!~

~ Aşk bir tereddüt anında gelir hanımlar. Bir küçük tökezleme ve işiniz biter. Yılların tecrübesi, bir ömrün zaferleri, külyutmaz aklın yaş tahtahaya basmazlığı...Bir küçük tereddüt anını bekler aşk, kurduğunuz saray devrilir~

~ Kim bilir, belki en kudretlilerimiz bir canı olduğunu hissetmek için yenilmek ister~

~ Askerler nasıl en çok kopmuş bacaklarının acımasını istiyorsa gizli gizli, ben de belki kalbimi, onun yerindeki boşluğu bir hayalet sızıyla var etmek istedim~

~ İnsan hiç tutmamışsa, keder için de dua eder. Kendinden bile gizler ama her insan bir kere mahvolmak ister. Bakmayın kimse bir cennet dilemez, herkes yana yakıla kendi cehennemini görmek ister.~

~ En büyük avcıları, en büyük avcı yapan şey, avın tereddüt etdiyi anın kokusunu almalarıdır~

~ İnanmak istemek, inançtan daha kudretlidir~

~ Bu kez unutmaya kararlıydım. Ama ikinci yenilgi birincisi gibi değildir. En derin izi o bırakır. Çünkü yenilgiyi arzuladığını anlarsın.. kendini affedemezsin.. Öfke ve aşk, kahır ve tutku... Bunlar bir kez karıştı mı.. işin zor~

~ Kimse bizi görmezse, biz kendimizi göreceğiz belki de..~

~ Kendini bu kadar önemseme. Yoksa sonunda intihar edersin~

~ Büyük hayatlara niyet edenler büyük günahların kefaretini göze almalı~

~ Biz vurmayı dokunmak, kırmayı sevmek, öfkelenmeyi inanmak sanan çocuklardık. Ne kadar sevilsek tamir olmayız~

~ Her erkek yeterince iyi davranıldığında bir alçağa dönüşür~

~ Hayat tamamlanmadan ömür nihayetlenmez~

~ Bilakis ömür çok uzun. Hiç de öyle göz açıp kapayıncaya kadar değil. Fakat tek bir şartı var. Kaderini, gönlünü ferah tutarak, seveceksin. Ancak sahiplenilmemiş hayatlar kısadır. Yaşamayı istediğin bir ömürde hep yeterince vakit vardır. Yanlış hikaye yoktur. Siz, kaderiniz ne zahmetli olursa olsun hariçte kalmamaya bakın. Ömür o vakit kısalır işte.~

~ Düşmana teslim olmak daha kolay. Onurun kırılır en fazla, ama beni seven birine teslim olursam...Esir düşerim~

Milan Kundera "Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği"

Uzun bir ayrılıqdan sonra yenə buradayam... yenə bloguma qovuşmuşam : ) Bəzi problemlər səbəbindən  vaxt tapıb kitab oxuya bilmirdim. Nəhayət 4 gündür oxumaqda olduğum lakin davam etməkdə tərəddüd etdiyim kitabı bitirdim. 

İlk öncə kitab haqqında qısa məlumat verim, kitab Milan Kundera'nın ən  məşhur romanlarından biridir. Yazıçı romanı 1982-ci ildə yazmış, 1984-cü ildə isə Fransada çap etdirmişdir. 

Qeyd edim ki, roman bir-birindən fərqli amma çox əlaqəli dörd xarakterin üzərində qurulmuşdur. İnsanın var ola bilməsi üçün bütün bağlardan qurtulub,  yüngülləşməsi lazım olduğuna inanan, hətta bu yolda oğlundan belə uzaqlaşa bilən, həkim Tomas, anasının üzərindəki  təsirindən qaçaraq xilas olmağa çalışan, lakin bu səfər də Tomasa dərin bir bağlılıqla bağlanan Tereza, Böyük Yürüyüş'ə məcburu olaraq qatılan və nifrət edən, xəyanəti həyat tərzi halına gətirən rəssam Sabina, Sabina'ya və bağlı olduğunu düşündüyü dəyərlərə olan heyranlığına görə özünü təhlükəli bir səfərə atan, arvadı və qızı tərəfindən qəbul edilməyən Franz.

Romanın sonunda yazıçı hər bir xarakteri fərqli istiqamətlərə yönləndirir. Tomas yazdığı bir yazıya görə peşəsini tərk etmək məcburiyyətində qalır, Tereza daxili bağlarından xilas olur və özgürləşir, Sabina özünü sevən insanların arasında yeni bir həyat qurur, Franz isə qatıldığı səfərdə hücuma uğrayar və ölümlə qovuşur.

Qeyd etdiyim kimi kitabı oxumağa davam etməyə tərəddüd edirdim. Çünki kitabda 18+ hissələr həddindən artıq çoxdur. Təəssüf ki, bəzi yazıçılar kimi Kundera bu hissələri ustalıqla qələmə almayıb. Çünki kitabı oxuyanda bu hissələr məni diksindirdi və narahat etdi. Hətta kitabı yarımçıq qoymaq belə istədim.

P.S Romanın eyni adda Philip Kaufman tərəfindən 1988-ci ildə filmi də çəkilmişdir.  Lakin mən sizə filmə baxmağı məsləhət görmürəm.. Kitabda bu qədər 18+ səhnələr varsa təsəvvür edin film də nə qədər var))) 

Kitabdan seçdiklərim; 

~ Sadece bir tek hayat yaşadığımız için bu hayatı öncekilerle karşılaştıramaz ya da kusurlarımızı gelecekteki hayatlarımızda gideremeyiz; bu nedenle de ne istediğimizi bilmeyiz.~

~ Olaylar nasıl gelişirse öyle yaşıyoruz, önceden uyarılmaksızın, rolünü ezberlemeden sahneye çıkan bir tiyatro oyuncusu gibi.~

~ Her iki tarafı da mutlu edecek tek ilişki, duygusallığa yer vermeyen ve sevgililerden ne birinin ne de ötekinin birbirilerinin yaşamı ve özgürlüğü üzerinde hak öne sürmedikleri ilişki biçimidir~

~ Birisine merhamet duyarak sevmek, gerçekten sevmek değildir!~

~ İçinde yaşadığı yeri terk etmek isteyen kişii mutsuz kişidir.~

~ Gözü "daha yükseklerde bir yerde" olan herkes günün birinde gözünün karalabilceğini hesaba katmalıdır~ 

~ Kendisinden üstün bir güçle karşılaşan her kişi güçsüzdür ~

~ Güçlüler güçsüzleri incitemeyecek kadar güçsüz olunca, güçsüzler çekip gidecek kadar güçlü olmak zorundaydılar~

~ İhanet. Küçük yaştan başlayarak babamız; öretmenimiz bize ihanetin düşünebilecek en alçakça suç olduğunu söyleyip dururlar. Peki ama nedir ihanet? İhanet setleri yıkmak demektir. İhanet, setleri yıkmak ve bilinmeyene doğru başını alıp gitmek demekdir. ~

~ İlk ihanet onarılmazdır. Başka ihanetlerden oluşan bir zinciri harekete geçirir ve her biri bizi ilk ihanetimizden uzaklara, daha uzaklara götürür.~

~ Gürültünün iyi bir yanı var. Sözcükleri boğuyor~

~ Ölüler çocuklar kadar masumdur. Yaşam ne kadar acımasız olursa olsun, mezarlıkta hep huzur vardır. ~

~ Öldürmese bile yaşam boyu iz bırakır kazalar!!~

~ Gerçekten de, gündüz okunsun diye yazılmış kitaplar vardır, bir de sadece geceleri okunabilecek olanlar ~

~ Sevgi insanın gücünden vazgeçmesi demekdir ~

~ Yaptığımız işlere başkasının gözü değdiği an, ister istemez o göze hoş görünmeye çalışırız ve yaptığımız hiçbir şey dürüstçe olmaz~

~ Gizliliğini kaybeden her şeyini kaybetmiş demekdir ~

~ Insanlar genellikle dertlerinden kurtulmak için geleceğe kaçarlar; zamanın yoluna düşsel bir çizgi çeker, bu çizginin ötesinde o anki dert ve sıkıntılarının sona ereceğini sanırlar ~

~Aşk kabetdiyimiz yarıyı özleyişimizdir!~

~ Yürek konuştuğunda akıl karşı koymayı yakışıksız bulur ~

~ Soru, dekor bezini yırtıp bize sahnenin arkasında gizli olanı gösteren bir bıçak gibidir ~

~ Hepimiz gücü suçluyla, zayıflığı masum kurbanla özdeşleştirmeye yatkınızdır ~

Zülfü Livaneli "Leyla'nın evi"

Leyla xanım , "yalının" yeni sahibi Ömər Cevhəroğlu tərəfindən evindən  atılır və məhəllənin  uşaqlarından olan jusnalist  Yusuf'un Cihangirdəki "bekâr" evinə sığınmaq məcburiyyətində qalır. Yusuf'un sevgilisi Rukiyə ("səhnə adı ilə Roxy), Almanya'da "peep show"larda modellik etmiş, hip-hop tərzi musiqi yazaraq  yaşamağa çalışan  bir "Almancı" qızıdır. 

Leyla xanım, "yalının" yeni sahibləriylə görüşməyə çalıştığı bir gün, Ömer Bəyin atası, Kadızadə Konağı'nın əməkdar "vekilharcı",  saraylarda hizmətkarlıq edən  bir ailədən  gələn Ali Yekta Bəy ilə tanışır. 

Hər biri ayrı bir dünyadan gələn bu insanların hayatlarının kəsişməsi, onları həm özlərini həm də bir-birilərini dəyişdirəcəkləri, bəzən ağrılı, bəzən əyləncəli bir vəziyyətə salacaq.

Mən şəxsən bu kitabı çox bəyəndim. Çünki ilk dəfə idi ki, bu janrda bir kitab oxuyurdum. Hadisələr bir-birləri ilə o qədər bağlıdır ki, yazarın çıxardığı işə hamının heyran olacağına əminəm. Eyni zamanda kitab çox axıcıdır. Oxumaqdan həzz alacaqsınız. Sanki bütün hadisələr gözləriniz qarşısında yaşanır. Kitabın öyrədəcəklərini isə yazmıram, çünki yazmaqla bitməyəcək ... Yaxşısı budur bu kitabı oxuyun! Peşman olmayacaqsınız! : ) 

P.S   Kitabın dadı damağımda qaldı. Zülfü Livanelinin kitablarından oxumağı artıq qarşıma məqsəd qoydum))) 

Kitabdan seçdiklərim;

~ Bazen insan elinde olmadan, hiç istemediği durumlara sürüklenebiliyor. Daha önce aklından bile geçirmediği hadiselerin tam ortasında buluyor kendini. ~

~ Madem ki insanlar birbirine acı veriyordu, o zaman en güzel şey hayata meydan okumak ve mutlak bir yalnızlığı seçmekti. İnsan ilişkilerinde yetersizdi, eksikti..~

~ Bu dünyada her trajedi, küçük ve masum bir adımla başlar ~

~ Biraz erken ya da biraz geç ölmenin bir anlamı olmadığına göre, yaşamanın amacı neydi? Zaten yok olacak kumdan şatolar yapmak neye yarıyordu? Büyük bir mücadele içinde olan insanlar böyle şeyler düşünmüyor, kendilerini hayattaki başarılarına adıyorlardı. Ama insanın temel duygusu buydu. Yeryüzü korkusu, yaşam ürkekliği, geçici olmanın yarattığı yürek burkulması. Yani boşluk, büyük bir boşluk...~

~ Politika da aynen hayat gibi. Senden kuvvetlinin önünde eziliyorsun, senden güçsüzü de eziyorsun ~

Franz Kafka "Milenaya Mektuplar"

Kitab  Çex əsilli amma əslində, Alman ədəbiyyatının usta yazıçılarından olan  Franz Kafkanın, əsərlərini Çex dilinə çevirən, gözəl Milena Jesenka'ya duyğularını ifadə etdiyi məktublardan ibarətdir. Lakin kitab mənə bir o qədər də təsir etmədi.

Çünki kitabda Milena'nın, Kafkaya yazdığı cavabların aqibəti müəyyən deyil. Kitabın sonunda, yalnız Milena'nın yoldaşı Max Brod'a yazmış olduğu məktublar var. Bu səbəblə bu əsrarəngiz eşq əhvalatı yarımçıq qaldı  mənə. 

Qeyd edim ki, Milena ilə Kafka 1920-ci ildə tanış olublar, Milena evli və evliliyin müqəddəsliyinə inanan insandır. Kafka isə 3 dəfə nişanlanıb lakin evlilikdən qaçır. Evlilikdən qaçışına səbəb olaraq xəstəliyini göstərir, çünki vərəm xəstəsidir. Atası, Çex əsilli sonradan zəngin olmuş bir tacirdir, anası isə alman əsilli varlı bir yəhudidir. Praqada doğulmuş, Praqa Universitetində Hüquq təhsili almışdır. Eynilə digər bacıları kimi o da Alman məktəblərində oxumuşdur. 

Milena isə Vyanada yaşayır, 5 il boyu davam edən məktublaşmalarına baxmayaraq, yalnız 3 dəfə üz-üzə görüşə bilirlər. Milena'da eyni şəkildə vərəm xəstəsidir, məktublarda ortaq mövzu, qarşılıqlı sağlamlıq vəziyyətləri, havadan sudan danışmalarıdır. Yəni dərdləşirlər)) Bəzən Kafka kapriz edib küsür, bəzən də gündə bir neçə dəfə məktub göndərir. (Yəni anlayacağınız poçtalyonlar bezib bunların əlindən :D ) Amma hər ikisi də sanki birlikdə olmamaq üçün səy göstərirlər. Həm bir-birləridən vazkeçmir  həm də məsafəli davranırlar. 

Kitab  özündə sevəni, seviləni, həsrəti, qürbəti,  müharibə dövründəki yoxsulluğu əks etdirir. Çox axıcı bir kitabdır xüsusilə şəxsiyyətlərin analizləri baxımından çox faydalıdır, çox şey öyrədəcək sizə : ) 


Kitabdan seçdiklərim;

~ Uyku en suçsuz varlıktır, uykusuz insansa en suçlu varlık ~

~ Milena, öğrenciniz olmak ve durmadan yanlış yapmak isterdim ki, sizin tarafınızdan durmadan azarlanabileyim ~

~ Milena deniz gibi, içindeki su kütleleriyle deniz ne kadar güçlüyse o kadar güçlü, ama yine de ölü ve öncelikle uzaklardaki ay istediğinde, bir yanlış anlama sonucu bütün gücüyle yığılıp kalıyor. Seni tanımıyor ve gelmeni istemesi belki de gerçeği sezmesinden kaynaklanıyor. Senin gerçek varlığının gözlerini daha fazla kamaştırmayacağını seziyor; bundan emin olabilirsin. Acaba gelmek istememenin asıl nedeni bundan korkuyor olman mı güçsüz ruh? ~

~ Şeytanların tarafından işkence edilen insan farkında bile olmadan öcünü en yakınından alır ~

~ Benimsin Milena... Seni bir daha görmeyecek olsam bile... ~

~ Yıkılmasından şikayetim yok, zaten yıkılıyordu; yeniden kurulmasından şikayetim var, güçsüzlüğümden şikayetim var, doğmuş olmaktan şikayetim var, güneşin ışığından şikayetim var ~

~ Ve her şeye rağmen bazen şuna inanıyorum: Eğer mutluluktan ölünüyorsa, bu benim başıma gelmeli. Ve eğer ölüme yazgılı biri mutluluk sayesinde hayatta kalıyorsa, o zaman hayatta kalacağım ~

~ Bekleme odasıyla girilen mücadele uzun sürmez ~

~ Bunu kıskançlıktan söylemiyorum Milena, kıskanc değilim. Ya dünya çok küçük ya da biz çok büyüğüz, ne olursa olsun onu tamamen dolduruyoruz. Kimi kıskanacağım ki? ~

~ İnsan aslında nelere sahip olduğunu bilmeyen bir kapitalist ~

~ Bazen bana öyle gelyor ki, birlikte yaşamak yerine, ölmek üzere mutlu mesut yan yana uzanacağız. Fakat ne olacaksa, senin yanında olacak ~ 

~ Ben bir ölçüde iyileşmek için yalnızca huzura ihtiyacım olduğunu biliyorum, özel bir tür huzura ya da başka bir açıdan bakacak olursak, özel bir tür hzursuzluğa ~

~ Güçlü insanların da güçsüzlükleri vardır, hatta sanırım Herakles bile bir keresinde bir baygınlık geçirmiş. Fakat ben dişlerim sıkılı, senin o güpegündüz bile gördüğüm gözlerinin önünde her şeye katlanabilirim: uzaklığa, korkaklığa, endişeye, mektupsuzluğa... ~

~ Karanlık evimden çıkıp sana giden bu daracık tunelde ilerlemeyi büyük bir sevinçle denedim ve beni ben yapan her şeyi yavaş yavaş, bu belki sana doğru giden, ama birdenbire senin yerine o geçit vermeyen taşa "Lütfen yola çıkma" ya çarpan bu tunelin içine attım; şimdi, beni ben yapan her şeyle birlikte, hızla kazarak açtığım bu tuneli yavaş yavaş geri yürümek ve doldurup kapatmak zorundayım. Anlayacağın, biraz acı veriyor ama bunun üzerine bu denli ayrıntılı yazabiliyorsam, o kadar da kötü değil demektir. ~

~Hiç kimse cehennemin dibindekiler kadar temiz şarkı söyleyemez; meleklerin söylediğini sandığımız şarkı aslında onlarınkidir.~

~ İnsan bazen erken kalktığında, gerçeğin hemen yatağın yanı başında olduğuna inanır: üzerinde birkaç solmuş çiçekle bir mezar, açık, içine almaya hazır... ~

~ Seninle karşılıklı merhamet dileniyoruz; ben senden kabuğuma çekilebilmek için izin istiyorum, sen de benden ~

~ Kesin olan az şey var, asla birlikte yaşayamayacak olmamız da bunlardan biri, aynı evde, beden bedene, aynı masada, asla, aynı şehirde bile olamayacağız ~

~ Bazen insanların "neşe" kavramını nereden bulduklarını anlamıyorum, muhtemelen yalnızca üzüntünün zıddı olarak düşünülmüş ~

~ Hayatımı , kendimi zevke karşı savunarak, onu bitirmeye çalışarak geçirdim. ~

~ Son şarkımı söylüyorum. Bazısının şarkısı daha uzundur, bazısınınki daha kısa. Fakat aradaki fark yalnızca birkaç kelimeden ibarettir ~

~ Bu mektuplar sırf acıdan ibaret, acıdan geliyor, dindirilemeyecek bir acıdan, sadece acı veriyor, dindirilemeyecek bir acı, olacak şey mi - üstelik giderek artıyor bu acı. Susmak, yaşamanın tek yolu; burada da, orada da. Kederle; olsun, ne çıkar? Uykuyu daha çocuksu ve derin kılar bu. Ama acı, uykunun - ve gündüzün - içinden geçen bir sabandır, dayanılacak şey değildir bu. ~

~ Mektuplar insanın uykusunu kaçırmak için mükemmel ilaçlardır! ~

~ Belki en çok seni sevdiğimi söylediğimde de söz konusu olan gerçekten sevgi değil; sevgi, senin içimde çevirip durduğum bıçak olman~

Suzanne Collins "Alaycı kuş"

   

  Nəhayət...  Serinin son kitabı olan "Alaycı Kuş"u da bitirib silsiləni tamamlamış oldum. 

İlk iki kitabdan bir az fərqlidir mövzusu. Sanki bütün qəhrəmanları  çox yaxından tanıyırsınız bu kitabda. Xüsusilə Katniss, Peeta, Gale... hamısının duyğularını hiss edir, onlarla əsəbiləşib, onlarla xoşbəxt olur özünüzü onların yerinə qoyur, onların yerində görürsünüz. Macəra, gərginlik tərzində kitabları sevənlər mütləq oxusun bu kitabı.

Ən çox sonu necə bitəcək deyə səbirsizlənirdim. Sonu da məni qane etdi.  Bəzi hissələrdə  elə içdən hiss etdim ki, Katnissin başına gələn hadisələri... gözlərim doldu. İnsanın özü ilə necə döyüşdüyünü göstərdi mənə  Katniss. Həyatın ona oynadığı oyunlara rağmən necə həyatda qaldığını gördüm. Sevdiklərini itirməsinə, hər şeyin bir anda puç olub getməsinə, heçnəyi geri qaytara bilməməsinə rağmən "Həyat Dəvam Edir" deyir və yaşamağa davam edir. 


"Alaycı Kuş" seriyə son nöqtəni qoydu. Düzünü desəm vaxt itkisi hesab etmişdim bu serini. Çox fantastik olduğuna görə. Lakin "Alaycı Kuş"u oxudum və fikrimi dəyişdim. Yazarın seriyə verdiyi sonluq məni çox məmnun etdi. Uzun sözün qısası; "Alaycı Kuş" kitabını oxumağa dəyər!                                                                                

  Çayırın derinliklerinde, söğüdün altında,

Bir çim yatağı, yumuşacık bir yastık...
Başını yasla, uykulu gözlerini kapa,
Tekrar açtığında, güneş doğacak artık.

Burası güvenli, burası sıcak,                   
Papatyalar seni kötülüklerden koruyacak        
Burada rüyaların tatlı, arın gerçek olacak,
Burada sana olan sevgim her daim yaşayacak...

Suzanne Collins "Ateşi Yakalamak"

  Bundan öncəki blogumda Suzanne Collins'in "Açlık Oyunları" serisinin  ikinci kitabı olan "Ateşi Yakalamak""  kitabını tezliklə oxuyacağımı demişdim. Kitab çox səhifəli olmasına baxmayaraq, digərinin davamı olduğundan oxunması daha asan oldu. Yalnız digərindəki yarışma həyəcanı bu kitabda yox idi. Çünki qaydalar tamamilə dəyişdi. Iştirakçılar, bir-birləriylə yarışmaqdan çox, əməkdaşlıq və yardım etməyə başqa bir deyişlə öldürməyi deyil, yaşatmağı özlərinə məqsəd qoymuşdular. Ölənlərin çoxu sistemin yaratdığı təbii görünüşlü amma təbii olmayan fəlakətlərlə öldürüldü. Hər nə qədər bizə fantastik bir kitab kimi görünsə də getdikcə pərdə arxasından daha çox real hadisələrin irəlilədiyini düşünürəm. 

Əslində bizdə xərrac deyilik mi? Hamımız bəzilərinin əsarəti altında yaşayırıq və onlar bir döyüş qərarı çıxardığında onlar üçün döyüşürük .. Bəs qazanan? kitabda olduğu kimi ətrafda bir qazanan var amma əslində yoxdur! Eynilə Hayltmich kimi, Peeta kimi, Katniss kimi ... həyatları zəhərli ox  olur və rəhbərliyin əllərində oyuncaq olaraq istifadə edilirlər ...

Nəysə, ikinci kitabda izahat daha parlaqdır ...  bəzən yazarın detallara  çox girməsinə baxmayaraq oxumaqdan heç bezməyəcəksiniz. Hər hissənin sonunda "bu qədər də olmaz" dedirdəcək sonlarla qarşılaşacaqsınız. 

Suzanne Collins "Açlık Oyunları"

 Suzanne Collins'in 3 kitabdan ibarət olan  möhtəşəm serisinin ilk kitabı "Açlık Oyunları"

Bir zamanlar Şimali Amerika olaraq bilinən bir yerin xarabalıqları içərisində Panem xalqı yaşayırmış.  Paytaxt Capitol'un ətrafında 12 bölgə varmış. Capitol olduqca şiddətli və mərhəmətsizmiş.  Bölgələr isə bir xətt üzərində sıralanırmış. Onların hər biri hər il keçirilən Aclıq Oyunlarına qatılmaq məcburiyyətində imişlər. Müsabiqə üçün hər bir bölgədən yaşları 12 ilə 18 arası olan bir oğlan  və bir qız uşağı göndərilməli imiş.

On altı yaşlı Katniss Everdeen anası və 12 yaşındakı bacısı ilə yaşayır. Katniss oyunlarda bacısının yerinə keçərək ölüm təhlükəsini öz üzərinə götürür.  O daha əvvəl də ölümə çox yaxınlaşmışdır və bu dəfə bacısı üçün ikinci dəfə həyatda qalma mübarizəsi verəcəkdir. Həqiqətən nə anlama gəldiyini bilmədən bir yarışmacı olmuşdur. Əgər bu mübarizəni qazansa həyatda qalma şansını  başlatmış olacaq ... (Kitabın arxa qapağından)


 Bu kitabı 1 gün ərzində bitirdim və oxuyarkən heç yorulmadım.Əksinə kitabı əlimdən yerə qoya bilmirdim. Quruluşu, hekayəsi, hadisələri o qədər fərqli və o qədər gözəldir ki .. Yazar həqiqətən böyük bir iş bacarmışdır. Nə vaxt nə olacağını inanın heç təxmin belə edə bilməyəcəksiniz. Romanı fərqli, gözəl edən də elə məncə bu xüsusiyyətidir. Şübhəniz belə olmasın ki, kitabı qısa müddətdə bitirmək, sonunu bilmək istəyəcəksiniz . Serinin digər kitablarını da səbirsizliklə oxumaq istəyəcəksiniz. Mən artıq serinin ikinci kitabı olan "Ateşi Yakalamak" romanını tezliklə oxumağı planlaşdırıram.  : ) 

Murathan Mungan "Lal Masallar"

  Murathan Mungan  "Lal Masallar" kitabını 1981-89 illər arasında yazmış, üç əhvalat meydana gətirmişdir: Azər ilə Yadigar, Muradhan ilə Səlvihan, Çapar ilə Sədrəzəm.

Qeyd edim ki, başlanğıcda kitab mənə bir o qədər də maraqlı gəlmədi. Hətta biraz sıxıcı gəldi. Lakin yarımçıq qoymadım, davam etdim. Davam etdiyimə də heç peşman deyiləm başlanğıcı biraz sıxıcı gəlsə də oxumağa dəyər kitabdır.

Kitabdan seçdiklərim;

~ Kitaplardan edinilmiş bir yalnızlık değil onunki. Ama gene de kitaplardan edinilmiş yalnızlık sözcükleriyle açıklanıyor ~

~ Şu anda küçük bir incelik, yumuşak bir bakış, sevecen bir baş sallama, bir gülümseme her şeyi nasıl da çözebilir, gerginliğini giderebilir ~

~ Oysa herkes bilinçsiz bir mutluluk içinde. Yapıntı bir mutluluk bu. Gülümseyişleri bile yüzlerine yapıştırılmış gibi. Hak edilmemiş bir neşeyi yaşıyor bu insanlar. Ya da neşeye benzeyen o şeyi. O arsızlığı, o umarsızlığı. Kim bilir belki bu da bir unutma biçimidir. Bir bezginlik biçimi ~

~ Hayat diye bize yaşattıkları şey, koskoca bir sayıklama değil mi zaten? ~

- "Nedir oğul derdin? Neyin vardır? Yüreğinin gizlisinde bize aşikar etmediğin bir derdin mi var? Bu gurbet humması niye?"
- "Bilmem. Bilemem, Gurbet tutar, ırak çağırır. Hep uzak diyarlar görürüm düşlerimde. Çağırırlar beni. Sanki yazgım beni çağırır.

~ Sevgi, imkansızlığın değil, imkanların ortasında buluyor kendini. Anlamını, tarifini. İmkansızlığın ve eşitsizliğin ortasındakı sevgide kendinden başka şeyler de vardır ve çoktur ve ayırt edilmesi hayli müşküldür ~

Sabahattin Ali "Kürk Mantolu Madonna"

Hadisələr  müşahidəçi olan Rasim bəy, yaşadığı hadisələrə görə həyatının 10 ilini az qala heç bir duyğusunu paylaşmadan keçirən Raif bəy və onun naifliyini fürsət bilən ailəsi, eşq qorxusunu, etibarsızlığı, tədbirli davranaraq  saxlamağa çalışan Maria Puder ətrafında dönür.

Qeyd edim ki, kitab çox axıcı idi. Çox bəyəndim. Xüsusi olaraq da kitabın üz qapaq rəngini sevdim))

Mənim üçün bu kitabda xarakterləri tanımaq hadisələrdən daha əhəmiyyətli idi. Kitabın başlarında "bir insana başqalarından yaxın olmanın qüruru" ndan bəhs edilir. Raif Əfəndini o içinə qapalı, səssiz hallarıyla, Maria Puder'i cəsur amma bu cəsurluğunun arxasına gizlənən qorxaqlığıyla tanıdıqca bu qüruru bir az mən də hiss etdim.

Kitabdan seçdiklərim;

~ Dibinde bir ejderhanın yaşadığı bilinen bir kuyuya inecek bir kahraman bulmak, muhakkak ki, dibinde ne olduğu hiç bilinmeyen bir kuyuya inmek cesaretini gösterecek bir insan bulmaktan daha kolaydır~

~ İnsanlara ne kadar çok muhtaç olursam onlardan kaçmak ihtiyacım da o kadar artıyordu..~

~ Nedense, hayatta bir müddet beraber yürüdüğümüz insanların başına bir felaket geldiğini, herhangi bir sıkıntıya düştüklerini görünce bu belaları kendi başımızdan savmış gibi ferahlık duyar ve o zavallılara, sanki bize de gelebilecek belaları kendi üstlerine çektikleri için, alaka ve merhamet göstermek isteriz~

~ İnsan tahammül edemeyeceğini zannettiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor~

~ Bir kadın herhangi bir şekilde hoşuma gidince ilk yaptığım iş ondan kaçmak olurdu. Karşı karşıya geldiğim zaman her hareketimin, her bakışımın sırrımı meydana vuracağından korkar, tarif edilmesi imkansız, adeta boğucu bir utanma ile dünyanın en zavallı bir insanı haline gelirdim. Hayatımda hiç bir kadının, hatta annemin bile gözlerine dikkatle baktığımı hatırlamıyorum~

~ Dünyada bana hiçbir şey, tabiattan melül bir insanın zorla gülmeye çalışması kadar acı gelmemişdir~

~ Yaşamak tabiatın en küçük kımıldanışlarını sezerek, hayatın sarsılmaz bir mantık ile akıp gidişini seyrederek yaşamak; herkesten daha çok, daha kuvvetli yaşadığını, bi ana bir ömür kadar çok hayat doldurduğunu bilerek yaşamak... Ve bilhassa bütün bunları anlatacak bir insanın mevcut olduğunu düşünerek, onu bekleyerek yaşamak..~

~ Hayatta yalnız kalmanın esas olduğunu hala kabul edemiyor musunuz? bütün yakınlaşmalar, bütün birleşmeler yalancıdır. İnsanlar ancak muayyan bir hadde kadar birbirilerine sokulabilirler, üst tarafını uydururlar; ve günün birinde hatalarını anlayınca, yeislerinden her şeyi bırakıp kaçarlar. Halbuki mümkün olanla kanaat etseler, hayallerindekini hakikat zannetmekten vazgeçseler bu böyle olmaz. Herkes tabii olanı kabul eder, ortada ne hayal sükutu, ne inkisar kalır... Bu halimizle hepimiz acınmaya layıkız; ama kendi kendimize acımalıyız. Başkasına merhamet etmek, ondan daha kuvvetli olduğunu zannetmektir ki, ne kendimizi bu kadar büyük, ne de başkalarını bizden daha zavallı görmeye hakkımız yoktur...~

~ Kaybedilen en klymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor. Bunun sebebi herhalde, "Bu öyle olmayabilirdi" düşüncesi, yoksa insan mukadder telakki ettiği şeyleri kabule her zaman hazırız~